Ik spreek Henriette, die werkt als re-integratieconsulente. Ze doet haar werk uitstekend. Toch piept en kraakt het al een behoorlijke tijd. Ze zit niet goed in haar vel, een onbestemd gevoel overschaduwt haar werkplezier. Ze hoort zichzelf klagen over haar werk en dat wil ze niet. Ze heeft de stoute schoenen aangetrokken en haar leidinggevende om hulp gevraagd. Hij biedt haar een loopbaanassessment aan.
Als Henriette en ik kennismaken tref ik een vriendelijke en wat onzekere vrouw. Tijdens dit assessment komt ze beetje bij beetje tot het inzicht dat ze zeker de nodige kwaliteiten heeft. Intelligent, nieuwsgierig, sociaal en flexibel. Tegelijkertijd heeft ze ook veel behoefte aan erkenning en een duidelijk kader. Maar dat maakt nu net geen deel uit van haar huidige werkcontext. Door de inzichten uit het assessment ziet ze dat haar vaardigheden, persoonlijkheid en drijfveren uitstekend passen bij het re-integratiewerk. Ze sluit trouwens ook aan bij dienstbare, ondersteunende rollen.
Ze sluit echter niet aan bij de cultuur van haar werkgever. Te veel vrijheid, te weinig complimenten. “Verbeter de wereld, begin bij jezelf,” hoor ik haar vrijwel direct zeggen. “Ik kan mijn werkomgeving niet veranderen, maar ik kan wel van werkomgeving veranderen.” Ik complimenteer haar.
Ze besluit uiteindelijk op zoek te gaan naar een andere werkomgeving. Henriette vraagt me of ze dit gegeven moet delen met haar werkgever. “Waarom stel je deze vraag?” vraag ik. “Misschien vlieg ik er dan meteen uit,” zegt ze.
Natuurlijk zijn er werkgevers waar transparantie afgestraft wordt. Al ben ik ze nog weinig tegengekomen. Veruit de meeste werkgevers waarderen openheid en denken mee.
Noem het wederkerigheid of win-win. Als er psychologische veiligheid is, is er ook ruimte voor kwetsbaarheid. Henriette waagt vervolgens de sprong en deelt haar intentie tot vertrek met haar werkgever. Als ik haar weer zie, is ze blij en opgelucht.
Haar leidinggevende en hr blijken haar openheid te waarderen. Ze bieden ruimte om gedoseerd tot een nieuwe werkomgeving te komen. Zo heeft ze een half jaar om via loopbaancoaching een andere plek te vinden. Ze vindt het best wel spannend, omdat zo’n traject ook een concreet begin- en eindpunt heeft.
Ze gaat het avontuur aan. En, veel mooier kan het niet, na drie maanden heeft ze een nieuwe, passende werkomgeving.
Openheid en kwetsbaarheid leveren wat mij betreft het meeste op. Ook al is het spannend en weet je niet precies hoe groot de pot met goud aan het einde van de regenboog is.
Vertrouwen geven gaat hand in hand met vertrouwen krijgen. Dat vond hier plaats, met positieve gevolgen voor zowel Henriette als de werkgever. Henriette vond mooi nieuw werk. Bij haar nu ex-werkgever is haar opvolger inmiddels begonnen en heeft meteen een frisse wind doen waaien op de afdeling.
Iedereen blij.
Daarom doen ze dat
In Daarom doen ze dat geeft psycholoog en bestsellerauteur Danny Mullenders een inkijkje in de fascinerende wereld achter menselijk gedrag op de werkvloer: te grote ego’s, Calimero’s, paradijsvogels, bizarre organisatiesessies en verrassende of irrationele keuzes. Kijk voorbij gedrag en begrijp waarom mensen doen wat ze doen.